Early 2022 summary:furry friend, dinners, car totaled, fun with friends & Covid

Today is one of those gorgeous, gorgeous winter days. Cold, but with a lot of sun. My absolute favourite kind of day. It feels like the perfect day to reflect on my 2022 so far. I can't believe we've been in in the new year for over a month now. This year already feels much better than the previous one and I'm one hundred percent sure that a positive mindset is a huge factor in that. I wrote about my shitty 2021 in a previous post, so I just feel like I have to share how the first month of 2022 went... Here's my summary: 

Vandaag is het een prachtige winterdag. Koud, maar met een stralend zonnetje. Het voelt als een perfecte dag om even stil te staan bij mijn 2022 tot nu toe. Dit jaar heeft al een veel betere 'vibe' -kijk mij eens coole taal gebruiken- dan het vorige, en ik ben er zeker van dat een positievere mindset daar veel mee te maken heeft. Ik schreef al over mijn 2021 in een vorige post, dus het voelt niet meer dan logisch om ook de gebeurtenissen uit de eerste paar weken van het jaar met jullie te delen. 

We got a cat! I already wrote a separate post about this, but I can't stop talking about it, because our little black panther is absolutely perfect. He's the perfect cat for us and we already love him to bits. 

We hebben een kat! Ik schreef al over onze fluffy vriend in een vorige post, maar ik kan het niet vaak genoeg herhalen. Onze kleine zwarte panter is absoluut perfect voor ons. Hij is nu al voor geen geld van de wereld meer te koop. 

I went out for dinner three times in January alone, and I absolutely loved it. Eating out is a joy that I've only really learned to appreciate as I got older. But there's just something about that perfectly cooked

steak, or that slightly fancier pasta that fills me with joy. Maybe it's just the fact that I don't have to make it myself...

In de maand januari alleen al ging ik drie keer uiteten. Zo'n etentjes ben ik eigenlijk pas echt gaan appreciëren met het ouder worden. Er is nu eenmaal iets aan een perfect gebraden steak (saignant voor mij) of een perfecte net-wat-specialer-dan-thuis pasta waar ik heel erg blij van word.  Misschien alleen al het feit dat ik het niet zelf hoef te doen...

In other good news: I got a new iPhone! I was still going on an iPhone 7plus, which had seriously seen better days! I justified the ridiculous cost for myself by thinking that I really only change phones every five years, which feels like a huge achievement, because when I look around, people seem to get a new phone every two to three years. My previous one was a 7 plus (2016), and the one before that was an iPhone 4s (2011). So this one should last me until 2026/2027. I went for the iPhone 13 pro max. So far, I love it! The quality of the camera is incredible, the screen size is perfect and the battery life is really good as well. 10/10 would recommend! 

Ander leuk nieuws: ik kocht een nieuwe iPhone! Mijn iPhone 7 Plus (uit 2016) had helaas echt zijn beste tijd gehad. De belachelijke kostprijs van het nieuwe speeltje praatte ik goed voor mezelf door te denken dat ik tot nu toe elke smartphone al 5 jaar in gebruik heb gehad. Dat voelt al als een hele prestatie, want rondom mij zie ik dat mensen hun smartphone vaak al na een jaar of 2-3 vervangen. Voor mijn iPhone 7plus, had ik nog een iPhone 4s. Deze 13 pro max zou me dus door de komende 5 haar moeten helpen. Voorlopig ben ik echt heel erg tevreden. De camerakwaliteit is geweldig, het scherm heeft de perfecte grootte, en de batterij gaat heel lang mee. Een dikke aanrader! 

This picture was taken with the new iPhone. Also: my makeup looks terribly blended here, I swear it looked better in real life!
Deze foto nam ik met mijn nieuwe gsm. Oh, en het kleurverschil tussen mijn hoofd en nek is te wijten aan de lichtinval. Niet aan mijn make-up skills. I swear!

I got in a pretty serious car accident. I was driving to school when a truck just cut in front of me. He was too close for me to avoid him, so I crashed into it. It was quite a blow. The airbags came out and my car is completely totalled. I am perfectly fine though! Apart from a whiplash, I came out unscathed. It could have been much much worse. I will have to get a new car though… any suggestions? 

Minder leuk nieuws: ik was betrokken bij een vrij zwaar auto-ongeval. Ik reed naar school toen een vrachtwagen me de pas afsneed. Ik probeerde hem nog te ontwijken, maar hij was te dichtbij. Het was een serieuze crash. De airbags gingen af en mijn auto is reddeloos verloren. Zelf hield ik er gelukkig enkel een lichte whiplash aan over. Het had echt veel erger kunnen zijn. Ik zal wel op zoek moeten naar een nieuwe auto. Suggesties, iemand? 

 In case you wondered what an airbag looks like...

Voor het geval dat je je afvroeg hoe een airbag eruit ziet...

I had just gotten back to work after the accident, when I tested positive for Covid. Honestly, bad luck seems to be this months theme. However, I think we are in the stage where “everyone will eventually get it”, and if that’s the case, I am happy that I caught it when I did. That means I will be safe to go skiing in two weeks and that I don’t have to be scared to get it again for at least a little while. It’s like walking into a haunted house and knowing that someone will come out to scare you anyway. So when it happens, you’re just glad to have had it (does that make any sense at all?). Also: Covid essentially provided me with a much needed week of rest. School has been crazy lately, so not being able to leave the house was actually quite refreshing. I am now well rested and totally ready to get back into it! 

Net wanneer ik weer aan het werk was na het ongeval, testte ik positief op Covid-19. Pech lijkt dus wel het thema van de maand te zijn. Ik denk echter dat we in het "iedereen krijgt het vroeg of laat"-stadium aanbeland zijn, en in dat geval kwam de timing me nog redelijk goed uit. Nu ben ik safe om volgende week te gaan skiën (als begeleider met de school) en kan ik het tenminste enkele maanden niet meer krijgen. Het is zo'n beetje als een spookhuis binnenwandelen. Je wéét dat iemand je zal laten schrikken, en als het dan eindelijk zo ver is, ben je blij dat dat achter de rug is. Mijn symptomen vielen al bij al nog mee. Het voelde zowat als een vreemde hybride tussen een griep, een keelontsteking en een zware verkoudheid.  Covid gaf me ook een nodige -zo bleek achteraf- week rust. Lesgeven in deze tijd is écht anders dan anders. Meer. Moeilijker. Zwaarder. Mijn collega-leerkrachten zullen beamen dat je hoofd eigenlijk nooit stilstaat. Een week helemaal niets kunnen doen, was dus eigenlijk wel een verademing. Ik ben weer helemaal uitgerust en klaar om er weer in te vliegen!

The other test is my mum's. Also very positive, as you can see....
De andere test was van mijn mama. Ook heel erg positief dus!